چکیده

در ایـن مقالـه بـا اسـتفاده از روش پساپدیدارشناسـی به بررسـی نسـبت های بیـن معلـم و فراگیران بـا فنـاوری آمـوزش معکـوس خواهیـم پرداخـت. بـرای ایـن کار از مفاهیـم میانجیگـری فناورانـه آیـدی اسـتفاده می کنیـم بـا ایـن هـدف کـه نشـان دهیـم کـه  چگونـه ایـن مفاهیـم کـه توسـط آیــدی (۱۹۹۰) مطــرح شــده، میتواننــد بــه مــا در درک اینکــه چگونــه مــدل آمــوزش معکــوس به عنــوان فنــاوری عمــل میکنــد و مــا به عنــوان انســان چگونــه بــه آنهــا مربــوط میشــویم، کمــک کنــد؛ بنابرایــن، در ایــن مقالــه تــاش میشــود ابتــدا نســبت معلــم و جهــان، فراگیــر و جهـان بـا وسـاطت آمـوزش معکـوس در دو بعـد خـارج و درون کلاس به صـورت جداگانـه، در هـر یــک از روابــط چهارگانــه مــورد بررســی قــرار گیــرد و در نهایــت بــه افزایش هــا و کاســتی های هـر رابطـه اشـاره شـود. بسـتر شـبکه، تضمینـی بـرای اثربخشـی آن نیسـت.